مراحل زایمان طبیعی و تولد نوزاد به روش طبیعی چیست؟
زایمان یک امر فیزیولوژیک و کاملاً طبیعی است که براساس پاره ای فعالیتها و تغییرات منظم طبیعی که خود به خود انجام می شود شروع می گردد. در ادامه توضیحات تمام و کمالی در مورد زایمان طبیعی و هرآنچه باید درمورد آن بدانید ارائه شده است .
فرآیند زایمان و تولد به سه مرحله تقسیم می شود:
مرحله اول زمانی شروع می شود که انقباضات شروع شود و باعث ایجاد تغییرات پیشرونده در گردن رحم می شود و زمانی که گردن رحم زن به طور کامل باز می شود، به پایان می رسد.
این مرحله به دو بخش تقسیم می شود:
درد و تلاش اولیه:رحم شما به تدریج تحت تاثیر قرار می گیرد (از بین می رود) و گسترش می یابد (باز می شود).
درد و تلاش فعال:رحم شما به سرعت گشاد می شود، و انقباضات طولانی تر، قوی تر و نزدیک تر می شوند. مردم اغلب به بخش آخر تلاش فعال به عنوان گذار اشاره می کنند.
مرحله دوم تلاش وقتی شروع می شود که رحم شما کاملاً گشاد شده و با زایمان نوزاد پایان می دهید، گاهی اوقات به عنوان “هل دادن” از آن نام می برند.
مرحله سوم درست بعد از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت به پایان می رسد.
مرحله اول زایمان طبیعی:
مرحله اول زایمان، طولانی ترین مرحله است و شامل سه مرحله است:
فاز زایمان اولیه – زمان شروع تلاش تا زمانی که دهانه رحم به ۳ سانتیمتر عریض تر شود.
فاز کار فعال – از ۳ سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به ۷ سانتیمتر افزایش یابد.
فاز گذار – از ۷ سانتیمتر ادامه دارد. تا زمانی که دهانه رحم به طور کامل به ۱۰ سانتیمتر افزایش یابد.
هر مرحله با احساسات مختلف و چالش های فیزیکی مشخص می شود. به آن به عنوان یک ماجراجویی بزرگ با برخی از دستورالعمل های مهم فکر کنید.
زایمان طبیعی چگونه است و چه مراحلی دارد؟
مرحله کار اولیه زایمان طبیعی
چه باید کرد:
در طی این مرحله باید سعی کنید آرام بگیرید. لازم نیست که به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید، سعی کنید از راحتی محیط آشنا در خانه لذت ببرید. اگر تلاش اولیه در طول روز رخ می دهد، کارهای ساده ای در اطراف خانه انجام دهید.
خود را مشغول نگه دارید در حالی که انرژی خود را حفظ می کنید.مقدار زیادی آب بنوشید و وعده های کوچکی از غذا را بخورید. زمان انقباض خود را حفظ کنید.
اگر تلاش و درد اولیه در طول شب شروع شد، خوب است که سعی کنید کمی استراحت کنید، اگر قادر به خوابیدن نیستید، بر روی انجام برخی فعالیت های انرژی بخش و امید بخش مثل تمیز کردن کمد کودکتان، بسته بندی کردن کیف تان، یا گذاشتن ناهار در کیسه برای روز بعد تمرکز کنید.
انتظار چه چیزی را باید داشته باشید:
-تلاش و درد اولیه تقریباً ۸ تا ۱۲ ساعت طول می کشد.
-رحم شما تا ۳ سانتیمتر باز خواهد شد.
-انقباضات ۳۰ تا ۴۵ ثانیه طول می کشد و به شما ۵ تا ۳۰ دقیقه استراحت بین انقباضات روده ها را می دهد.
-انقباضات معمولاً خفیف و کمی نامنظم است اما به تدریج بیشتر و بیشتر می شود.
-انقباضات می تواند احساس درد در کمر، گرفتگی عضلات شکم و فشار و سفت شدن در ناحیه لگن را داشته باشد.
-کیسه آب شما ممکن است پاره شود- این پارگی کیسه آمنیوتیک است و می تواند در هر زمانی در مرحله اول زایمان و درد اتفاق بیفتد.
زمانی که درد را تجربه می کنید، به این موارد توجه کنید:
-شدیدتر شدنش
-پیروی از الگوی مرتب
-بیشتر طول کشیدن
-به هم نزدیک تر شدن
زمانی که کیسه آب شما پاره می شود (گسیختگی کیسه آمنیوتیک)، موارد زیر را یادداشت کنید:
-رنگ مایع
-بوی مایع
-پارگی در چه زمانی روی می دهد
نکاتی برای طرف پشتیبانی در زایمان طبیعی:
-دردهای زمانبندی را تمرین کنید
-یک تاثیر آرامش بخش داشته باشید
-آرامش، اطمینان، و حمایت خود را حفظ کنید
-فعالیت های ساده ای را پیشنهاد کنید که تمرکز نیروی زایمانتان را افزایش دهد.
-قدرت خود را حفظ کنید. شما به آن احتیاج خواهید داشت.
صفر تا صد زایمان طبیعی و چگونگی مراحل آن با تمام جزئیات
فاز زایمان فعال در زایمان طبیعی:
چه باید کرد:
حالا وقت آن رسیده که شما به بیمارستان یا مرکز زایمان بروید. در بخش بارداری و زایمان عنوان کرده ایم که انقباضات شما قوی تر، طولانی تر و نزدیک تر به هم خواهد بود، بسیار مهم است که شما حمایت گر زیادی داشته باشید. هم چنین زمان خوبی است که تکنیک های تنفسی خود را شروع کرده و چند تمرین تمدد اعصاب بین انقباضات روده ها را امتحان کنید.
شما باید در طول این زمان وضعیت خود را تغییر دهید، ممکن است بخواهید پیاده روی کنید یا حمام گرم بگیرید. به نوشیدن زیاد آب ادامه دهید و به صورت مرتب ادرار کنید.
باید انتظار چه چیزی را داشته باشید:
-زایمان و درد فعال در حدود ۳ تا ۵ ساعت طول می کشد
-دهانه رحم شما از ۴ سانتی متر تا ۷ سانتیمتر رشد خواهد کرد
-طول این مرحله حدود ۴۵ تا ۶۰ ثانیه با طول ۳ تا ۵ دقیقه طول خواهد داشت
-احساس تان قوی تر و طولانی تر می شود
-این معمولاً زمانی است که باید به بیمارستان یا مرکز زایمان سر بزنید
نکاتی برای طرف پشتیبان (بخصوص همسر) در زایمان طبیعی:
-به او اطمینان خاطر بدهید
-شکم او را ماساژ دهید
-مسیر انقباضات را پی گیری کنید (اگر پایش کنترل شود, ببینید ماشین چگونه کار می کند)
-با او تکنیک های تنفس را مرور کنید
-به او کمک کنید که راحت باشد.
-به او یادآوری کنید که زیاد موقعیتش را عوض کنید (با او به پیاده روی بروید یا حمام کنید)
-حواس پرتی از کار مانند موسیقی, خواندن یک کتاب یا بازی کردن یک بازی کارت ساده
اگر با تمام این اتفاقات به شما پاسخ نمی دهد، پس حتما مشکلی وجود دارد.
مرحله گذار در زایمان طبیعی:
چه باید کرد:
در طی این مرحله, مادر به شدت به شخص پشتیبان خود تکیه می کند. این مهم ترین مرحله است, اما کوتاه ترین مسیر نیز هست. سعی کنید به ” یک انقباض در زمانی ” فکر کنید (اگر انقباضات به هم نزدیک باشند, انجام آن سخت است). به یاد داشته باشید که تا پیش از این آمده اید, و زمانی که احساس نیاز به فشار می کنید, به عرضه کننده مراقبت های بهداشتی خود بگویید.
چه باید کرد:
-انتقال در حدود ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت طول می کشد
-گردن رحم ۸-۱۰ سانت باز می شود
-انقباضات در این فاز حدود ۶۰ تا ۹۰ ثانیه با فاصله ۳۰ ثانیه تا دو دقیقه استراحت بین آنها ادامه خواهد داشت
-انقباضات طولانی, قوی, شدید هستند و می توانند همپوشانی داشته باشند
-این سخت ترین مرحله است اما کوتاه ترین مسیر خواهد بود
-پیش از این هم در بخش بارداری و زایمان اشاره کردیم که ممکن است که گرگرفتگی, سرما, تهوع, استفراغ و یا گاز را تجربه کنید
نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:
-تشویق و تحسین فراوا
-اجتناب از گفتگوهای کوچک
-با او نفس بکشید
-با دلگرمی او را راهنمایی کنید
-او را به استراحت بین انقباضات تشویق کنید
-فکر نکنید که اگر او عصبانی است چیزی مشکل دارد, این یک بخش عادی از این دوران است
آیا در زایمان طبیعی همسر اهمیت دارد؟
مرحله دوم زایمان طبیعی:
تولد کودک شما تجربه ای منحصر به فرد است. هیچ ۲ زایمانی یک سان نیستند و هیچ راهی برای پیش بینی صحت کلی نحوه زایمان شما وجود ندارد، با این حال, ما می توانیم مراحلی را که طی زایمان و آنچه که عموماً انتظار دارید را پیش بینی کنیم.
مرحله دوم زایمان شامل هل دادن و زایمان نوزاد می شود، تا این لحظه, بدن شما تمام کارها را برای شما انجام داده است. اکنون که گردن رحم کاملاً گشاد شده است و به ۱۰ سانت رسیده, زمان آن است که کمک کنید.
و باید انتظار چه چیزی را داشت:
-مرحله دوم می تواند از ۱۲ دقیقه تا ۲ ساعت طول بکشد.
-انقباضات رحمی در فواصل زمانی ۴۵ تا ۹۰ دقیقه با استراحت ۳-۵ دقیقه بین هر انقباض به طول انجامد.
-شما یک میل طبیعی قوی برای هل دادن خواهید داشت.
-در راست روده تان فشار زیادی احساس خواهید کرد.
-احتمال دارد که شما یک دفع مدفوع یا ادرار خفیف داشته باشید.
-سر کودک شما در نهایت مشخص خواهد شد (قابل مشاهده خواهد شد).
-احساس سوزش و گزش را حس خواهید کرد.
-هنگام زایمان به ارایه دهنده خدمات درمانی گفته می شود که فشار نیاورید.
و چه باید کرد:
-از جاذبه به نفع خود استفاده کنید.
-فشار را فشار دهید.
-کف لگن و ناحیه مقعد را شل کنید.
-استراحت کنید تا به قدرت خود برسید.
-از یک آینه برای مشاهده پیشرفت خود استفاده کنید (این می تواند بسیار دلگرم کننده باشد!).
-از تمام انرژی خود برای هل دادن و زور زدن استفاده کنید.
-اگر سر کودک شما ظاهر نشده یا به عقب برگشت, ناامید نشوید (این فرآیند می تواند دو گام به جلو بردارد و یک گام به عقب).
نکاتی برای فرد پشتیبان در زایمان طبیعی:
-به او کمک کنید تا راحت باشد. در صورت در دسترس بودن, کمپرس یخ به او بدهید.
-تشویق, تشویق, تشویق!
– او را از طریق انقباضات اش راهنمایی کنید.
-با گفتن اینکه چه کاری می کند به او دلگرمی دهید.
-اگر عصبانی شده یا احساساتی شده ناراحت نشوید.
کودک شما چه کاری می کند:
در حالیکه شما در حال تجربه عمل زایمان هستید, کودک شما قدم های خاصی برای ورود به این دنیا برمی دارد. سر کودک به یک طرف می چرخد و چانه اش به طور خودکار روی سینه اش قرار می گیرد، تا پشت سر بتواند راه را پیش ببرد.
زمانی که کاملاً رحم گشاد شده باشد, سر کودکتان راه را هدایت می کند و سر و بدن او هنگام ورود به واژن, شروع به برگرداندن می کنند.سپس سر کودکتان شروع به پدیدار شدن از طریق دهانه واژن خواهد کرد.
زمانی که سر کودک شما بیرون است، سر و شانه ها دوباره به سمت شما تغییر خواهند کرد و به کودک اجازه می دهد که به راحتی از خانه اش خارج شود.
زایمان طبیعی و آنچه که باید انتظار داشته باشید:
-به خاطر داشته باشید که نوزاد شما به مدت نه ماه در کیسه پر از مایع آمنیوتیک زندگی می کرد.
پس از انقباضات و گذر از مجرای بسیار باریک زایمان، کودک ویژگی های زیر را نشان خواهد داد:
-سر کج شده
-پوشش ونیکس ( ماده ای پنیری که جنین را در رحم پوشانده)
-چشم های پف آلود
-پشمالو (موهای زیبای کرک دار که شانه ها، پشت، پیشانی و معبد را پوشانده است)
-اندام های جنسی بزرگ
ریز به ریز مراحل تولد نوزاد در زایمان طبیعی
سومین مرحله در زایمان طبیعی:
تحویل جفت.
مرحله سوم زایمان جفت و کوتاه ترین مرحله است. زمانی طول می کشد تا جفت شما از ۵ تا ۳۰ دقیقه متغیر باشد.
انتظار چه چیزی را داشته باشید:
بعد از زایمان نوزادتان، متخصص مراقبت سلامت شما به دنبال انقباضات کوچک است تا دوباره شروع شود. این انقباض که در بخش قبلی بارداری و زایمان گفتیم نشان می دهد که جفت شما از دیوار رحمی جدا می شود و آماده است که تحویل داده شود.
ممکن است با ماساژ به رحم خود اعمال شود و بندناف به آرامی کشیده شود. در نتیجه، تحویل جفت انجام خواهد شد. ممکن است بعد از زایمان جفت، لرزش شدید و لرزیدنی را داشته باشید. این یک نشانه مشترک است و دلیل نگرانی نیست.
پس از اتمام مراحل زایمان، شما برای چند ساعت بعد تحت نظارت قرار می گیرید تا مطمئن شوید که رحم به منقبض شدن ادامه می دهد و خونریزی بیش از حد نیست. حالا باید آرام باشید و از نوزاد کوچک خود لذت ببرید.
مزایای زایمان طبیعی چیست؟
یک رویکرد طبیعی و بدون دارو برای زایمان و تولد برای شما بهتر است اگر می خواهید تا آنجا که ممکن است کنترل بدن خود را داشته باشید و حداقل مداخلات روتین مانند پایش مداوم الکترونیکی را کنید.
اگر شما این مسیر را انتخاب کنید، پتانسیل درد و ناراحتی به عنوان بخشی از زایمان را قبول خواهید کرد. اما با آمادگی و حمایت مناسب، زنان اغلب احساس قدرت می کنند و به طور عمیق از زایمان طبیعی راضی هستند.
در اینجا مزایا عبارت اند از:
بیشتر تکنیک های زایمان طبیعی تهاجمی نیستند، بنابراین پتانسیل کمی برای آسیب و یا عوارض جانبی برای شما و یا نوزادتان وجود دارد.
بسیاری از زنان در طی زایمان احساس قدرت قوی دارند و بعد از آن حس موفقیت دارند. با وجود تحمل درد، بسیاری از آن ها گزارش می دهند که بار دیگر این گزینه را انتخاب خواهند کرد. برای بعضی از زنان، مسئول بودن کمک می کند تا ادراک خود را از درد کاهش دهند.
بدون از دست دادن احساس یا هشیاری. شما می توانید آزادانه به اطراف حرکت کنید و موقعیت هایی را پیدا کنید که به شما کمک می کند در طول زایمان راحت بمانید. و در عین حال شما قادر خواهید بود که در فرآیند تحویل، زمانی که زمان بگذارید تا کودک خود را بیرون بکشید، شرکت کنید.
شما به احتمال کمتری از زنانی که نیاز به مداخله دارند مثل اکسیتوسین (پیتوسین) برای وادار کردن ماهیچه های قوی تر, مثانه و یا یک دستگاه پخش خلا و یا یک دستگاه انیر جراحی استفاده کنید.
شریک شما می تواند در این فرآیند دخیل باشد، چون با هم کار می کنید تا دردتان را مدیریت کنید.
شما می توانید تمرینات تنفسی، تجسم و خودپیمانگری را که در طول زایمان و بعدا یاد می گیرید استفاده کنید. بسیاری از مادران جدید خود را در روزهای اولیه شیردهی و مقابله با ناراحتی پس از زایمان و یا در زمان هایی که مراقبت از یک نوزاد به خصوص استرس زا است، پیدا می کنند.
عمل سزارین و هر آنچه درباره آن باید بدانید
سزارین یک عمل جراحی شکمی است که در آن نوزاد را با ایجاد برشی روی شکم و رحم مادر حامله به دنیا می آورند. هرچند عمل سزارین در بعضی از حاملگی ها ضروری است، ولی این زایمان میتواند مشکلاتی را برای زنان حامله بوجود آورد. در این مطلب میتوانید با عمل سزارین، فرآیند، عیبها و موارد ضرورت انجام این عمل جراحی بیشتر اشنا شوید.
روند انجام عمل سزارین!
می خواهید سزارین شوید! برای انجام عمل سزارین، از شب قبل آماده می شوید و از ۸ ساعت پیش از عمل نباید چیزی بخورید و یا بیاشامید. زیرا داروهای بی هوشی روند هضم غذا در سیستم گوارشی را کند می کنند و همین امر باعث استفراغ می شود. امکان دارد پزشک برای شما داروهای ضد تهوع تجویز کند.
همینطور امکان دارد از شما بخواهد برای جلوگیری از عفونت آنتی بیوتیک بخورید. بهتر است پیش از عمل سزارین دوش بگیرید تا اضطراب شما کم شود و برای این عمل آماده باشید.
عمل سزارین به چه شکل صورت می گیرد؟
فرآیند عمل سزارین به این شکل است که بعد از اعمال بی حسی یا بی هوشی، پزشک برشی افقی در ناحیه ی شکم ایجاد می کند و با برش لایه های زیرین، به رحم می رسد. زمانی که پزشک به عضله های شکم میرسد ، آن ها را کنار می زند تا به خود رحم برسد.
معمولاً برش رحم، به صورت افقی و در قسمت زیرین آن صورت می گیرد. ولی امکان دارد در وضعیت خاص، مانند زمان هایی که نوزاد هنوز بالغ نشده است، این برش به صورت عمودی باشد. چنانچه برش به صورت عمودی باشد، مادر قادر نخواهد بود تا در حاملگی های بعدی فرزند خود را به صورت طبیعی به دنیا بیاورد.
سزارین چطور انجام می شود؟
پس از برش، پزشک نوزاد را خارج می کند و پس از بریدن بند ناف، مادر میتواند برای چند لحظه او را ببیند. آنگاه معاینه های مختلفی روی نوزاد صورت می گیرد و دکتر بخیه کردن رحم و شکم مادر را آغاز می کند. در این حین پس از این که نوزاد پوشانده شد، پرستار بچه را به همسر شخص می دهد و مادر میتواند فرزندش را مشاهده کند. معمولاً فرآیند بخیه کردن رحم و شکم طولانی‌تر از شکافتن آنهاست و ۳۰ دقیقه طول می کشد.
حین عمل سزارین
بخش اصلی عمل سزارین معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول میکشد که شامل مراحل زیر است:
پزشک در ناحیۀ شکم و رحم، برش هایی با طول ۱۰ سانتیمتر ایجاد خواهد کرد.
نوزاد از طريق این برش ها بیرون آورده خواهد شد. بعضی وقت ها امکان دارد پزشک از انبرهای جراحی برای کمک کردن به بیرون آمدن سر نوزاد استفاده کند.
سپس نوزاد به صورت دقیق بررسی می شود. بند ناف قطع شده و جفت جدا می گردد. معمولاً با تزریق ماده ای، رحم را منقبض می کنند تا خونریزی به حداقل برسد.
برای کاهش خطر ایجاد عفونت آنتی بیوتیک تجویز می شود. سپس لایه های عضله، چربی و پوست به یکدیگر بخیه زده خواهد شد و زخم حاصل از برش پوشانده می شود.
در نخستین فرصت میتوانید نوزاد خویش را درآغوش بگیرید. تماس پوست به پوست میتواند رابطه اولیۀ شما با نوزاد را قدرتمند تر کند و شیر دادن به نوزاد را ساده تر نماید.
مراقبت های پس از عمل سزارین
بعد از زایمان سزارین امکان دارد به علت درد فراوانی که از محل برش و جای بخیه های دارید با انبوهی از دارو های مسکن به خانه روانه شوید، البته بعضی از خانم‌ها به علت مهارت و تبحر پزشک ماما شان بعد از عمل زایمان سزارین هیچگونه دردی حس نمی کنند که امر غیر طبیعی تلقی نمی شود بلکه صرفاٌ پزشک قدرتمند و فوق العاده داشته اند.
تقریباً تمامی خانم‌ها پس از زایمان از چند روز تا چند ماه حس درد و ضعف در بدن خویش دارند که به مرور با تغذیه ای مناسب و رعایت تمامی نکات و دستورالعمل های داده شده این ناراحتی ها برطرف و بهبودی کامل حاصل می شود.
کار های است که پس از عمل سزارین نباید انجام دهید زیرا در صورت انجام آنها درد و ناراحتی تان تشدید می شود:اعم از خندیدن های با صدای بلند که سبب وارد شدن فشار به محل جراحی شده و یا پاره شدن بخیه ها شود.
تحت هیچ شرایطی منظقه برش خورده را نخارانید، برای این که امکان دارد بخیه های این ناحیه باز شوند و درد و ناراحتی مضاعفی را تجربه کنید.
خطرات سزارین انتخابی
چنانچه شما، جنین تان و حاملگی تان سالم هستید و هیچ مشکل خاصی ندارید نباید سزارین را انتخاب کنید. منتقدین سزارین در مورد خطرات زیر بعد از سزارین به مادران هشدار میدهند :
– خون ریزی
– عفونت
– ضعف عضلات رحم
– پیدایش مشکلات در حاملگی بعدی
– مشکلات شیردهی پس از اپیدورال
– افزایش مشکلات ناباروری
– افزایش خطر سقط جنین در حاملگی بعدی
– افزایش خطر تخریب لوله فالوپ
– افزایش خطر بیماری های زنان
– افزایش احتمال حاملگی خارج از رحم در آينده
فواید سزارین برای مادر:
چنانچه یک خانم دارای شرایط زایمان طبیعی باشد، ديگر انتخاب سزارین عقلانی نخواهد بود.اگرچه، اگر خانم بارداری بداند که به سزارین احتیاج دارد، میتواند از قبل برای آن برنامه ریزی کند و کار را برای خود راحت تر و قابل پیش بینی تر کند تا این که زمان زيادي را در اتاق زایمان منتظر شود.
دیگر فواید سزارین بطور خلاصه:
– استرس کم تر مادر هنگام تولد نوزاد
– خطر کم تر برای رابطه جنسی پس از زایمان
– کاهش خطر کمبود اکسیژن رسانی به نوزاد
– کاهش خطرات اسیب روانی مادر موقع زایمان
عارضه های جسمی سزارین برای نوزاد
در شیوه زایمان غیر طبیعی بیشتر زایمان ها پیش از آغاز علایم زایمان واقعی اتفاق می افتد، بنابراین گویا نوزاد بطور عمد بین یک تا سه هفته از زندگی در رحم محروم شده است و این عمل تبعاتی برای نوزاد دارد. به عنوان مثال چنين نوزادانی بیشتر در معرض چاقی، آلرژی، آسم و دیابت قرار می گیرند. ضمن این که در این عمل امکان دارد نوزاد در معرض تیغ جراح قرار بگیرد و اسیب ببیند.
شرایطی که عمل سزارین ضروری است
– نوزاد حاصل زایمان سزارین
– در صورتی که شخص قبلاً سزارین کرده باشد.
– زمانی که فرزند در رحم مدفوع کرده باشد.
– جفت سر راهی
– رگ سر راهی
– نمایش بند ناف
– دیسترس جنین در سن بالای ۲۴ هفته
– دیستوشی زایمان( مثل توقف زایمانی، عدم تناسب سر جنین با لگن مادر)
– سقوط بند ناف
– وجود تب خال دستگاه تناسلی
– دو قلویی وقتی که جنین اول با نمایش سر نباشد
– دوقلوهای مونو آمنیونی
– جنین بزرگ تر از ۴٫۵ کیلوگرم
– وجود ناهنجاری های رحمی در مادر( رحم دوشاخ)
– اغلب موارد زایمان بریچ
سزارین در هفته چندم حاملگی انجام می شود؟
توصیه می شود تا پیش از هفته ۳۹ حاملگی این عمل را انجام ندهید چرا‌که احتمال مشکلات تنفسی در نوزاد و رشد ناکامل افزایش پیدا می کند.
سزارین اورژانسی
سزارین های اورژانسی به ندرت اتفاق می افتد هنگامی که مراقبت های پیش از زایمان با دقت و خوب انجام شود، ولی احتمالاً در بیمارستان های دولتی بیشتر اجرا میشود ، زیرا بانوان حامله تنها در مرحله های پیشرفته زایمان یا هنگامی که با پیچیده‌گی رو به رو میشوند به این بیمارستان مراجعه می کنند. سزارین اورژانسی تنها و تنها هنگامی است که خطری زندگی مادر یا نوزاد یا هر دو را به خطر بیندازد. این سزارین زمانی رخ می دهد که:
– جنین در مجرای خروجی زایمان گیر کرده باشد.
– وجود خون ریزی
– عفونت
– مایع آمنیوتیک نشت کرده باشد و سبز رنگ شده باشد.
– ایست ناگهانی ضربان قلب جنین
– بندناف از واژن بیرون زده باشد.
– مادر به دلیل پره اکلامپسی( مسمومیت بارداری همراه با فشار خون بالا ) دچار تشنج شده باشد.
انجام زایمان طبیعی و سزارین
دکتر شهرزاد شعبانی نیا
👩⚕️جراح و متخصص زنان و زایمان و زیبایی زنان
🔰دارای بوردتخصصی
🔰لابياپلاستی/وایتینگ
جهت کسب اطلاعات تماس (آدرس مطب، شماره تماس و …) لطفا کلیک کنید.
بدون دیدگاه