درمان عفونت های مقاربتی (ویروسی، باکترزایی)

بیماری مقاربتی تریکومونیازیس(عفونت واژن در زنان) چیست؟

بیماری مقاربتی تریکومونیازیس(عفونت واژن در زنان) چیست؟:بیماری مقاربتی تریکومونیازیس چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان عفونت واژینال آشنا شوید.

بیماری مقاربتی تریکومونیازیس چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان عفونت واژینال آشنا شوید.

تریکومونیازیس چیست؟

تریکومونیازیس شایعترین بیماری مقاربتی قابل درمان در بین زنان جوان است که با علائمی مانند ادرار دردناک، خارش و سوزش واژن و احساس ناراحتی در طول رابطه جنسی مشخص می شود.تریکومونیازیس (Trichomoniasis) یک بیماری مقاربتی است که توسط ارگانیسم های کوچکی به نام تریکوموناس واژینالیس به وجود می آید. اغلب زنان به این بیماری مبتلا می شوند اما مردان نیز می توانند به این بیماری مقاربتی مبتلا شده و ویروس را از طریق رابطه جنسی به شریک جنسی خود منتقل کنند.

افراد از جمله علائم مشخص

وجود این عامل بیماری در بدن افراد است.
واژینیت از جمله بیماری هایی است که به علت وجود تریکوموناس واژینالیس که یک ارگانیسم تک سلولی تاژکدار است ایجاد می شود. این عفونت از جمله بیماری های مقاربتی قابل انتقال است بیشتر در افرادی که دارای شریک جنسی متعدد هستند دیده می شود استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی ،‌حمامهای عمومی، استخر شنا و معاینات غیر بهداشتی لگنی زنان احتمال انتقال غیرجنسی این بیماری را نیز سبب می شود.

تریکوموناس واژینالیس مختص به منطقه مشخصی نیست و در کل جهان هر ساله حدود ۱۸۰ میلیون عفونت جدید را ایجاد می کند. از معمول ترین عوامل ایجاد کننده بیماری های منتقل شونده غیر ویروسی و جنسی تریکوموناس واژینالیس می باشد.التهاب واژن، سرویکس و مجاری ادراری در زنان به علت آلودگی تریکوموناس واژینالیس در زنان می باشد. متاسفانه در حدود ۱۰ تا ۵۰ درصد از زنان مبتلا به عفونت های ناشی از تریکوموناس واژینالیس بدون علامت بوده و این درصد ممکن است در مردان بالاتر باشد. این انگل به عنوان یک پیش فاکتور در انتقال ویروس نقص ایمنی انسانی مانند اچ آی وی و دیگر عفونت های منتقل شونده جنسی عمل می کند.

دانشمندان اخیرا به کشف روابطی بین تریکوموناس واژینالیس و ایجاد سرطان رحم دست یافته اند. از روش های مهم برای تشخیص تریکوموناس واژینالیس تشخیص میکروسکوپی انگل از طریق تست لام مرطوب می باشد که درصد اطمینان به این روش تقریباً ۶۰ درصد می باشد اما در صورتیکه کشت های اختصاصی حاوی انگل مورد مطالعه قرار بگیرند، در صد اطمینان به ۸۵ تا ۹۵ درصد می رسد.به هر حال کیفیت این تست های تشخیصی بستگی به تخصص و تجربه فردی که با میکروسکوپ کار می کند دارد در ضمن کیفیت نمونه جمع آوری شده نیز مهم است.

علاوه بر محیط کشت تریکوسل برگ-کوپفر محیط های کشت دیگری نیز مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. محیط کشت تغییر یافته دیاموند از حساس ترین این محیط های کشت می باشد.
از مشکلات استفاده از محیط های کشت، عدم امکان تجزیه و تحلیل با سرعت و دقت بالا می باشد . برای تشخیص تریکوموناس واژینالیس در زیر میکروسکوپ فلورسنت از رنگ آمیزی با آکریدین نارنجی که نوعی روش رنگ آمیزی غیر اختصاصی اسید نوکلئیک می باشد می توان استفاده کرد . از روش های مولکولی برای تشخیص این انگل می توان به:
PCR، Fluorescent in situ hybridizationو Oligonucleotide probing
اشاره نمود.

نحوه انتقال تریکومونیازیس

این انگل در اثر تماس جنسی از فرد مبتلا منتقل می شود. شایعترین محل عفونت در زنان، واژن و در مردان، مجرای ادراری می باشد.

علائم تریکومونیازیس

برخی از افراد مبتلا ممکن است هیچگونه علامتی نداشته باشند.

در خانم ها علائم بیماری شامل موارد زیر است:

* ترشحات واژینال (دستگاه تناسلی) که اغلب بدبو بوده و ممکنست به رنگ سبز-زرد باشند.
* خارش ناحیه تناسلی
* درد و سوزش ناحیه تناسلی

در مردان نیز بیماری با ترشحات تناسلی و سوزش و خارش ناحیه تناسلی، مخصوصا در حین ادرار کردن تظاهر می‌یابد.

عوارض تریکومونیازیس

اگر به بیماری تریکوموناس مبتلا باشید و درمان نشوید؛ ممکن است علائم بیماری تشدید شود، بیماری به سایر افراد سالم منتقل می‌شود و به علاوه ابتلا به بیماری تریکوموناس شانس ابتلای شما را به اچ آی وی افزایش می‌دهد.

درمان تریکومونیازیس چگونه است؟

اغلب برای درمان تریکومونیازیس از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می شود. قبل از مصرف دارو حتما با پزشک مشورت کنید. همچنین انجام آزمایش های بارداری قبل از مصرف دارو بسیار مهم است زیرا که این آنتی بیوتیک می تواند به جنین شما آسیب برساند.

شریک جنسی شما نیز باید همزمان با شما به پزشک مراجعه کند و برای پیشگیری و یا درمان و جلوگیری از انتشار این ویروس تحت درمان قرار گیرد. علاوه بر این، افراد مبتلا به تریکومونیازیس تا زمانی که بهبودی کامل پیدا نکرده اند و تمام علائم آنها برطرف نشده است باید از برقراری رابطه جنسی امتناع کنند. حتی اگر احساس بهبودی کامل می کنید مصرف کردن تمام آنتی بیوتیک هایی که پزشک برایتان تجویز کرده است الزامیست.

اگر تریکومونیازیس شما درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

تریکومونیازیس در زنان باردار ممکن است منجر به پارگی زودرس غشای محافظ کودک و زایمان زودرس شود. التهاب دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت HIV (در افرادی که در معرض ابتلا به این ویروس هستند) شود. تریکومونیازیس در زنانی که به عفونت HIV نیز مبتلا هستند می تواند موجب افزایش احتمال انتقال ویروس HIV به شریک جنسیشان شود.

پیشگیری از بیماری مقاربتی تریکومونیازیس چگونه است؟

برای کاهش خطر ابتلا به تریکومونیازیس این موارد را به یاد داشته باشید:

• استفاده از کاندوم به روشی درست در هر بار رابطه جنسی
• تعهد به خانواده و اجتناب از تعدد شرکای جنسی
• اجتناب از برقراری رابطه جنسی با افراد سالم به منظور پیشگیری از انتقال ویروس (در صورت ابتلای خودتان به این بیماری)
• اگر فکر می کنید که به این بیماری مبتلا شده اید از داشتن هر گونه رابطه جنسی خودداری کنید و به پزشک مراجعه کنید.

هر گونه علائم و نشانه غیر طبیعی در آلت تناسلی مانند ترشحات و یا سوزش هنگام ادرار کردن و یا درد غیر طبیعی و یا اختلالات پوستی زنگ خطری هستند برای شما تا از ادامه‌ی برقراری رابطه جنسی خودداری کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر پزشک ابتلای شما به هر گونه بیماری مقاربتی را تشخیص داد باید بلافاصله به شریک (یا شرکای) جنسی خود خبر دهیدتا آنها نیز جهت تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنند.

درمان عفونت های مقاربتی (ویروسی، باکترزایی)

دکتر شهرزاد شعبانی نیا

👩‍⚕️جراح و متخصص زنان و زایمان و زیبایی زنان
🔰دارای بوردتخصصی⁣
🔰لابياپلاستی/وایتینگ

جهت کسب اطلاعات تماس (آدرس مطب، شماره تماس و …) لطفا کلیک کنید.